Er zijn van die momenten waarop je zéker weet dat het niet klopt wat je voelt. Je staat ineens met een knoop in je maag, een druk op je borst of een schrijnend gevoel achter je ogen, terwijl er in het hier en nu eigenlijk niets gebeurt.
Je weet rationeel dat het niet van jou is, maar je lijf vertelt een ander verhaal.
Hoogsensitieve vrouwen herkennen dit bijna pijnlijk precies: de emoties die aanvoelen alsof ze van jou zijn, maar eigenlijk voortkomen uit iets of iemand anders; een partner, een ouder, een kind, een collega of soms zelfs een hele familiegeschiedenis die nog onuitgesproken doorwerkt. En toch geloof je jezelf keer op keer dat jij degene bent die “te heftig” reageert.
Keer op keer zie ik dit in mijn praktijk gebeuren: een vrouw komt binnen, ze heeft last van spanning, moeheid, paniekreacties of een gevoel van emotionele drukte dat haar niet loslaat.
Maar zodra ze haar verhaal vertelt, hoor ik de systemische lijnen meezingen. Niet omdat zij zoveel fout doet, maar omdat zij al jaren iets draagt dat veel te zwaar is voor één lichaam.
Waarom HSP’s zo gevoelig zijn voor systemische verstrikkingen
Onderzoek naar hoogsensitiviteit laat zien dat HSP’s diepgaand verwerken, subtiele signalen oppikken en een hoger niveau van mirror-neuronactiviteit hebben (lees er hier meer over).
Dat betekent dat een HSP-zenuwstelsel niet alleen reageert op wat er ín hen gebeurt, maar ook op wat er rondom hen gebeurt; in relaties, in families én in organisaties.
Wanneer je opgroeit in een gezin met veel emotionele dynamiek; spanning, loyaliteit, zorgen, onveiligheid, verdriet, trauma’s of ouders die zelf niet geleerd hebben om emoties te dragen, dan leert je systeem zich hierop af te stemmen. Niet bewust. Niet bewust gekozen. Maar vanuit een oeroude wet: kinderen blijven altijd loyaal, ook als het ten koste gaat van henzelf (Bert Hellinger, 1998).
HSP’s raken hierdoor sneller verstrikt in patronen zoals:
-
zorgen voor een ouder
-
emoties dragen die niet van hen zijn
-
schuldgevoel dat hen niet toebehoort
-
pleasen om harmonie te bewaren
-
stiller worden om de ander niet nog meer te belasten
-
onbewust schuld overnemen om de familie bij elkaar te houden
Het lichaam doet dit niet omdat het zwak is. Het doet dit omdat het wijs is. Het kiest de strategie die ooit het meest veiligheid opleverde, zelfs als dat betekent dat je jezelf verliest.
Hoe systemische patronen zich uiten in je lijf
Toen een vrouw bij mij op de behandeltafel lag, vertelde ze dat ze steeds vastliep in relaties. Ze voelde zich verantwoordelijk voor de emoties van iedereen om haar heen en begreep maar niet waarom ze zo’n last had van vermoeidheid en irritatie.
Maar terwijl ik met mijn handen over haar middenrif ging en we samen begonnen te schouwen in haar familie-verhaal voelde ik die oude beweging die ik bij veel HSP-vrouwen herken: haar lijf hield haar plek niet vast.
Ze stond niet vóór haar eigen leven, maar droeg het voor de ander mee. Haar adem ademde niet háár ritme. Haar schouders droegen niet haar eigen zorgen maar die voor de ander, de ander in haar lijn die haar eigen pijn en verleden nooit een plek heeft kunnen geven.
Systemische verstrikking is geen concept.
Het is fysiologie.
Het zit in je spieren, je adem, je houdingspatronen en je zenuwstelsel.
Polyvagaalonderzoek (Porges, 2011) laat zien dat je zenuwstelsel voortdurend scant naar veiligheid en dat oude patronen, zelfs generaties oud, de manier beïnvloeden waarop je reageert op nabijheid, stress en verbinding. In systemisch belaste families reageert het lichaam alsof het verleden nog steeds gaande is.
Deze vrouwen zijn niet hysterisch, gevoelig of instabiel.
Ze zijn loyaal.
Veels te loyaal.
En die loyaliteit wordt voelbaar in het lijf als:
-
spanning onder de ribben
-
een bekken dat achteruit kantelt
-
freeze-reacties tijdens emoties
-
een hart dat aanvoelt alsof het “voor iemand anders” klopt
-
vermoeidheid die niet in verhouding staat tot wat je doet
-
angst of zorg die je nooit bewust gekozen hebt
Waarom systemisch werk precies aansluit bij HSP’s
HSP’s zijn niet alleen gevoelig voor prikkels… ze zijn gevoelig voor relaties. Ze voelen onderstromen, dynamieken, verschuivingen in ruimte, onuitgesproken verwachtingen en de energie van familielijnen die niemand er ooit hardop bij heeft gepakt.
Systemisch werk brengt precies dát in beeld wat het HSP-systeem al die tijd al voelde, maar nooit kon plaatsen.
Het geeft woorden aan wat jij altijd al hebt geweten in je lijf.
Het maakt zichtbaar waar jij nog onbewust trouw bent aan iemand die eigenlijk zélf zijn of haar last mag dragen.
En het geeft je terug wat je kwijt bent geraakt toen je als kind probeerde te overleven in een systeem dat groter was dan jij.
Hoe het proces werkt in mijn praktijk
Tijdens een systemisch-lichaamsgerichte sessie werk ik niet alleen met opstellingen, maar ook met aanraking, schouwend werk via het onderbewuste, coaching via de adem en zenuwstelselherstel. Het systeem toont zich meestal op drie manieren:
-
Je lichaam laat spanning los op plekken waar je al jaren niets voelt.
-
Je adem wordt zachter, alsof je lichaam ineens begrijpt dat het niet meer hoeft te vechten.
-
Je plek wordt voelbaar, niet als een concept maar als een diepe fysieke thuiskomst.
Ik heb vrouwen zien huilen omdat ze voor het eerst sinds hun jeugd voelden dat ze niet meer hoeven zorgen. Ik heb vrouwen zien verzachten omdat ze voor het eerst echt hun eigen grond onder hun voeten voelden. En ik heb vrouwen zien opengaan in relaties en dan niet door harder te werken, maar omdat hun systemische lasten eindelijk teruggingen naar waar ze horen.
Wat de wetenschap hierover zegt
-
Epigenetisch onderzoek toont aan dat trauma en stress zich kunnen doorgeven aan volgende generaties (Yehuda, 2014).
-
Neurobiologie laat zien dat onze zenuwstelsels zich vormen op basis van relaties in onze jeugd (NCJ 2019)
-
Systemisch werk wordt steeds vaker erkend als methode om intergenerationele patronen op te sporen en te verzachten (Boom 2020)
Een HSP-lijf dat jarenlang te veel gedragen heeft, heeft geen mindset nodig.
Het heeft ruimte nodig.
Erkenning.
Loslaten.
En een plek om dat in alle veiligheid te verankeren.
Waarom dit werk vrouwen terugbrengt naar zichzelf
Wanneer een vrouw haar systemische plek weer inneemt, gebeurt er iets ongelooflijk krachtigs:
- Ze voelt innerlijke rust die ze nooit eerder kende.
- Ze stopt met pleasen en overzorgen.
- Ze wordt weer ontvankelijk in relaties.
- Haar lichaam ontspant.
- Haar grenzen worden helder zonder hard te worden.
- Ze staat steviger, zachter en wijzer.
Laatst deelde een cliënt mij na een sessie wijs mee; “Dit is de eerste keer dat ik míjn leven voel.”
Als jouw systeem klaar is om terug te keren naar jezelf
In het Habitouch Transformatie Traject Compleet & Exclusief werken we diep met:
-
systemische patronen
-
zenuwstelselregulatie
-
lichaamsgerichte trauma-integratie
-
natuurcoaching die je lijf terugbrengt in vertrouwen
Voor vrouwen die voelen dat ze al te lang te veel gedragen hebben.
Voor vrouwen die terug willen naar een leven dat van hén is.
Voor vrouwen die niet alleen willen begrijpen wat er gebeurt, maar het eindelijk willen belichamen.
Je bent welkom.
Er is ruimte.
En je hoeft dit niet meer alleen te dragen.
Lees verder over hoogsensitiviteit op:
► Habitouch.nl/hoogsensitiviteit
Sanne Berlie als jouw holistisch, lichaamsgericht en trauma-bewuste therapeut
Als HSP coach en holistisch therapeut werk ik systemisch en lichaamsgericht: ik kijk niet alleen naar jouw symptomen, maar naar je levensritme, werkdruk en je familiesysteem maar ook hoe jouw lichaam die ervaring heeft opgeslagen.
Bij burn-out start ik met zachte contact-bouw, een intake waar we jouw HSP-behoeften in kaart brengen en vervolgens een traject met holistische / systemische massage, adem-ankers, natuurcoaching en systeemreflectie. Deze mix zorgt dat herstel duurzaam is en niet alleen een tijdelijke ontspanning.
Wil je voelen wat dit met je doet? Boek een intake of een losse sessie: Holistische massage bij Habitouch.
Liefdevol, diep en helder. Dat is Habitouch HSP coaching… waar jouw weg naar innerlijke rust begint.
Liefs, Sanne