Een brief voor ons ongeboren kindje
Lief kleintje van ons,
Het is nu heel vroeg in de ochtend, pas half 5, ik lag gisteravond al om 20.30uur te slapen dus de slaap zit er gewoon op. Ik besefte me toen ik wakker werd hoeveel ik ernaar verlang om jou te leren kennen. Om te ontdekken wat voor een mensje jij bent en hoe je de wereld zult gaan waarnemen. Of wij als jouw ouders en ik als jouw mama daar goed op zullen kunnen inspelen. Hoewel het misschien een beetje gek klinkt, terwijl ik je nog nooit heb gezien, omdat je nu nog in mijn buik woont, ben je nu al het allerbelangrijkste dat er in mijn wereld toe doet. Jij hebt mijn lichaam als voedingsbodem uitgekozen en je komt voort uit een zaadje van je vader. De man die mijn hart op alle mogelijke manieren weet te vervullen mag jij straks papa noemen. Zonder hem had ik dit avontuur met jou nooit aangedurfd.
Samen zullen we voor jou onze taken, die wij mogen vervullen als jouw ouders, met oneindig veel liefde gaan waarmaken. Samen met jou zullen we deze wereld weer helemaal opnieuw leren ontdekken. Voor jou gelden er geen zaken als tijd, ruimte en overzicht en inzicht. Dat ga je allemaal pas leren zodra je er onderdeel van wordt.
Je lichaampje dat door ons zal worden gevoed zal voor de allereerste keren leren poepen en plassen en al die nieuwe substanties die je binnenkrijgt zullen weer anders door je kleine lichaam gedragen gaan worden. Wat vreemd moet dat zijn voor jou in het begin!
Omdat je nog geen woorden kent en bovendien nog niet eens het benul hebt van hoe je überhaupt met ons kunt communiceren zul je puur datgene doen dat in je macht ligt. Door te ontdekken, te proberen en door te doen zul jij jezelf in kleine stapjes wereldwijs maken. Vanuit je kleine mensenlijfje zul je het allemaal observeren en tot je nemen. Je huis, je ouders, je opa’s en oma’s, de rest van je familie, je buurt, de stad waarin je zult opgroeien en de wereld waarop jij straks je eerste stapjes zet; van dat alles en iedereen ga jij straks deel uit maken.
Een klein harig katje genaamd Berlie (da’s trouwens ook je achternaam) zal straks nieuwsgierig jouw aanwezigheid bestuderen. Wat jij zult waarnemen als je haar ziet is voor ons niet eens te bevatten. Jij weet nog niet dat haar haartjes zacht zijn zonder ze eerst te voelen en je kunt nog niet weten dat ze kan krabben wanneer ze zich onveilig voelt.
Jij weet ook nog niet dat als jouw vader je heel liefkozend heeft gebadderd, je daarna lekker warm in je bedje legt maar dan opeens de ruimte verlaat, dat hij dan altijd weer bij je terug komt. Voor jou zal hij even volledig zijn verdwenen, je kunt bang worden en verdrietig. Je kunt je zelfs een moment onveilig en verlaten voelen.
Je hebt er ook nog geen idee van dat mensen (ook je mama) zich onzeker kunnen voelen, bang misschien of oververmoeid. Door zulke gevoelens kunnen mensen, ondanks dat ze heel veel van jou houden, zich anders naar jou opstellen. Wat zal dat intens voor je zijn, als je nog maar zo klein en kwetsbaar bent om de wereld dan in volle vaart op je af te voelen komen.
Lief kleintje van ons, nu zit je nog warm en veilig in mama’s dikke buik, maar straks zul je gaan ontdekken hoe de wereld waar jij terecht zult gaan komen eruit ziet en voelt. En als jouw ouders mogen wij je daarbij begeleiden en supporten. Misschien doen we dit niet altijd even consequent, adequaat of perfect. Maar we zullen het wel met heel veel liefde doen.
Deze wereld, ons thuis, wordt de start van jouw grootste ontdekkingsreis genaamd Het Leven. Heel veel plezier daarbij lieverd! Als je ons nodig hebt.. dan weet je ons te vinden 😉
Lieve groetjes en knuffels van een met liefde vervulde mama (je papa ligt boven lekker te slapen)
Meer over Habitouch en over diverse behandelingen? Klik verder via onderstaande buttons. Veel leesplezier!